COVID-19 DA HIDROKSİKLOROKİN VE AZİTROMİSİN TEDAVİSİ NE KADAR GÜVENLİ?

Haber

COVID-19 pnömonisi için önerilen hidroksiklorokin (HCQ, Plaquenil) 'in kendi başına zayıf kardiyovasküler yan etkilere yol açması beklenmeyebilir, ancak romatoid artrit (RA) hastalarının aynı zamanda azitromisin aldığında ciddi yan etkiler ortaya çıktığı gösterilmiştir. Fakat HCO ve azitromisini beraber kullanan RA hastalarında çok ciddi yan etkiler ortaya çıkmıştır.

  • Kardiyovasküler mortalite:  HR 2.19 (% 95 CI 1.22-3.94)
  • Göğüs ağrısı / anjin: HR 1.15 (% 95 CI 1.05-1.26)
  • Kalp yetmezliği: HR 1.22 (% 95 CI 1.02-1.45)

"Kısa süreli HCQ tedavisi güvenlidir, ancak [azitromisin] ilavesi, potansiyel olarak QT uzunluğu üzerindeki sinerjistik etkiler nedeniyle kalp yetmezliğini ve kardiyovasküler mortaliteyi indükleyebilir. Bu tür bir kombinasyon COVID-19'un tedavisinde kullanılacaksa dikkatli olunması gerekir.

HCQ, antimalaryal bir ilaç olup son zamanlarda COVID-19 hastalarını tedavi etmek için FDA tarafından Acil Kullanım İzni aldı. Başkan Trump ve diğerleri Mart ayından bu yana HCQ-azitromisin tedavisinin potansiyel faydalarını ileri sürerek, COVID de kullanılmasını bilimsel bir dayanağı olmadan önerdiler.

Günlerdir bilim adamları Trump ve destekçilerin, tek başına veya azitromisin ile birlikte alınan ve tipik olarak aritmii ve kardiyovasküler ölüme yol açabilecek QT segmenti uzamasına atıfta bulunan HCQ'nun potansiyel kalp riskleri  (aritmiler ve ölüm) konusunda uyarmaktadırlar. HCQ'nun COVID-19'un tedavisi veya önlenmesi için etkili olduğuna dair hala kesin bir kanıt bulunmamaktadır.Halihazırdaki çalışmaların çoğu kontrolsüz veya yetersiz kontrollü araştırmalardır. Bu ilaçların etkisini değerlendirmek için ciddi kontrollür randomize çalışmalara ihtiyaç vardır. Bazı ülkelerde bu tip çalışmalar başlatılmıştır.

KAYNAK: Lane JCE, et al "Safety of hydroxychloroquine, alone and in combination with azithromycin, in light of rapid widespread use for COVID-19: a multinational, network cohort and self-controlled case series study" medRxiv 2020; DOI: 10.1101/2020.04.08.20054551v1.