Acı İlaç

Bir önceki yazımızda bahsettiğimiz genelgeler çok dikkat çekti ve yeni tartışmalar başlattı. İEİS’in Jenerik ilaç kararnamesi golünden (günün moda terimi!) sonra AİFD kontr atağa geçerek zenginliğini gazetelere binlerce liralık içi boş reklam vererek gösterdi. Çabalar boşa gitti, her zaman olduğu gibi off-side’a düştüler ve inandırıcıklarını daha da yitirdiler. Verdikleri çarşaf gibi ilanlarda neler yaptıklarını anlatırken neredeyse İstanbulu da Türkler yerine kendilerinin feth ettiğini iddia edecekler. Bir iki noktasına çok kısa değinirsek, insan ömrünün 20-21.

Her sene olduğu gibi bahar aylarında yoğun kongre ve simpozyum programları nedeni ile yazılarımıza bir süre ara verdik. Eksik olmasınlar dostların ikazları ile bir iki noktaya değinelim dedik. Eskiden rahmetli Kamacık bu uyarıları yapar ve tembelleştiğimi söylerdi. Kamacık bu gün sağ olsa ve gündemi görse eminim sinirinden 2 paket sigara ve 1 büyük bitirirdi.

Geçen yazımızda Seroquel ile ilgili akıl almaz olayların bir kısmını anlatmıştık. Gelin görün ki yetkililerden tık yok. Eksik olmasın bazı dürüst psikiyatrist arkadaş bu konudaki endişelerini belirttti ve bir çok okuyucu “kime nasıl inanılacağını” sorarken, öğrencilerimiz “kanıta dayalı tıbbın ne işe yaradığını” irdelemeye başladılar. Bu tek bir vaka olsa “allah kahretsin” diyip geçeceğiz. Fakat olay zannedilenden çok daha büyük ve vahim. Bizler ancak bazı tesadüfler (mahkemeler) sonucu buzdağının tepesini görebiliyoruz. Bunu da göremeyenler çok!!..